nimcan

is. <fars.> köhn. Çox zəif, yarımcan. Qonşuda lakin neçə üryan da var, – qış, boran; Giryə də var, naləvü əfğan da var, nimcan; Sən ki şəriətçisən, ey binəva, qıl həya! M. Ə. S.. Gördü qar üstündə yatıb bir ilan; Şiddəti-sərmadan olub nimcan. A. S..